Samen. Al lang. Heel lang. Kiekje hier, kiekje daar. Vrolijk met de kinderen of vrolijk samen tijdens een city trip. En hoe gaat dat thuis? Wat staat nooit op deze foto's? De irritatie, de sleur, de ‘moet dit echt nog eens dertig jaar? en we houden van elkaar, maar jongens, als hij/zij dit doet word ik… Hoe ziet dat eruit? Wat zien we niet? 

Together. For a long time. A very long time. Snapshot here, snapshot there. Happy with the kids or merrily together on a city trip. And how's that at home? What is never in these pictures? The irritation, the drudgery, the 'does this really have to happen for another thirty years? and we love each other, but guys, when he/she does this I become... What does that look like? What don't we see?

Nachtburgemeesters. Zij zijn de schakel tussen de dag en de nacht. Want in de nacht gebeurt er veel. Het leven gaat door, maar op een andere manier dan overdag. Als er iets is dat Covid ons duidelijk heeft gemaakt, is dat de meesten van ons niet zonder de nacht kunnen. Het is de tijd om te vergeten, te proeven, fouten te maken, te leren, liefhebben, dansen, feesten en elkaar te vinden voor even of voor altijd. Deze nachtburgemeesters waken over ons welzijn tijdens de nacht. 

Night mayors. They are the link between day and night. A lot happens during the night, life goes on, but in a different way than during the day. If there is anything Covid has taught us, it's that most of us can't live without the night. It is the time to forget, to taste life in a different way, make mistakes, learn, love, dance, party and find other souls for a while or forever. These night mayors watch over our well-being during the small hours of the night. 

Jongerenwerkers. Degenen die zorgen voor jonge kinderen en pubers die soms tussen wal en schip terechtkomen. Kunst helpt, verkleden helpt, creativiteit helpt. Zij boren iets aan bij jongeren wat met woorden soms niet lukt. Onuitgesproken woorden vinden vorm in kunst en zorgen voor een veilig en geaccepteerd gevoel. 

Youth workers, Those who care for young children and adolescents who sometimes fall between the cracks. Art helps, dressing up helps, creativity helps. They tap into something in young people that words sometimes fail to do. Unspoken words find form in art and create a sense of security and acceptance.

Kunstenaar Hinke Schreuders stond model voor een van mijn opdrachten voor de academie. Haar werk siert ook mijn muur en ik ben blij dat ik een portret van haar en haar werk mocht maken in haar huis/atelier in Amsterdam. 

Artist Hinke Schreuders was the model for one of my assignments for the academy. Her work also adorns my wall and I am happy that I was able to create a portrait of her and her work in her home/atelier in Amsterdam.

Wachten. Wachten tot je een ons weegt en dan nog wat langer. Je hebt recht op de verblijfsvergunning, maar je krijgt hem maar niet. En waar het misgaat? Niemand weet het. Probeer dan maar eens een leven op te bouwen met een jong gezin. 

Waiting. Waiting until the cows come home and then some more. You are entitled to the residence permit, but you just don't get it. And where it goes wrong? Nobody knows. Then try to build a life with a young family.

Identiteit hangt bij jongeren vaak samen met de kleding die ze dragen. Het werkt als een schild waar je je achter kunt verschuilen. Wat gebeurt er als je de kleding van een ander aantrekt? Hoe voelt dat? Veilig genoeg of uiterst ongemakkelijk? En wat zegt dat?

For young people, identity is often related to the clothes they wear. It acts as a shield you can hide behind. What happens when you put on someone else's clothes? How does that feel? Safe enough or extremely uncomfortable? And what does that say?